Δύο οικογένειες από το 1843, στις απαρχές της δημιουργίας του Νέου Ελληνικού κράτους , ως το 1973, την ημέρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ενάντια στη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Χωρίζονται και ενώνονται, στη διάρκεια των χρόνων, περνώντας ίντριγκες, θανάτους, ταραγμένες εποχές, όπως ακριβώς και η χώρα…. Ένας πίνακας αγαπιέται, μισιέται, αλλάζει χέρια, ακριβώς όπως και η χώρα…. Έχει τη δική του ψυχή ή αντανακλά ότι του προβάλλουμε; Όμως, και η ζωή εξάλλου δεν είναι ένα τεράστιο μηχάνημα προβολής που κανείς δεν έχει δει τον χειριστή του;