Έμαθαν πώς να το πουν, αλλά δεν ξέρουν τι να πουνΥπάρχουν ευκρινή σημάδια που δείχνουν ότι το δραμινό φεστιβάλ μπήκε για τα καλά στη φάση της ενηλικίωσης, ξεπερνώντας ακόμα και αυτόν τον ρητορικό (μαζί και ρομαντικό) χαρακτηρισμό του ως 8εσμού. Φυσικό αυτό, αφού σ' αυτή τη φάση, στο ώριμο σώμα της διοργάνωσης προσφύονται και οι «αμαρτίες» της. Αυτά έχουν οι «ωριμότητες»...του Δημητρη ΧαρίτουΤούτη η διοργάνωση, που ξεκίνησε πριν 24 χρόνια με λογική την αδυναμία να προβλέψει σε βάθος χρόνου τη σημερινή «υπερτροφία της», είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει το χωρίς αμφιβολία χρήσιμο έργο της υπηρετώντας ταυτόχρονα τη δισυπόστατη φύση της: του «αγαπησιάρη» τροφού των νέων κινηματογραφιστών και του «μηχανισμού» εξυπηρέτησης αλλότριων προς την Έβδομη Τέχνη σκοπιμοτήτων. Ας πούμε, τίποτα το καινοφανές. «Όλη η Ελλάδα -κατά Διονύση- απέραντη παράγκα...». Αυτό πάντως που φτάνει στην αίσθηση και στα μάτια των πολλών, οι οποίοι, στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν έχουν κανένα λόγο να τα περνάνε όλα από το ψ...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥΚυριακή, 23 Σεπτεμβρίου 2007«Δεν υπάρχει κείμενο παρά μόνο υποτυπώδεις σημειώσεις τίτλων… Όποιοι θέλουν ανάλυση ας απευθυνθούν σε περιοδικά τα οποία τα γράφουν. Προσωπικά δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω την τεχνική του να αναφέρομαι σε μία-μία ταινία. Δεν θέλω να υποκαταστήσω τον ρόλο της Κριτικής Επιτροπής, η οποία έχει δουλέψει κι είναι έτοιμη να πει ποιος είναι καλός, ποιος μέτριος, ή ποιος πρέπει να πάει σπίτι του. Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη σκέψη που είχα ήταν πώς εγώ που ανήκω σε μια γενιά αισθητά ξένη από την πλειοψηφία των ανθρώπων οι οποίοι πήραν μέρος στο φεστιβάλ αυτό, θα αξιολογήσω τη φετινή παραγωγή. Πάντα ισχύει αυτό το οποίο λένε και τα παιδιά μου… «δεν μας καταλαβαίνεις». Είναι δύσκολο να αποκαταστήσεις μία σχέση που δεν είναι του δάσκαλου με τον νέο, που κουνάει το χέρι ή συμβουλεύει τον νέο λέγοντας, «πρόσεξε μη κάνεις αυτό» ή του λέει αν είναι ή όχι καλός. Παραταύτα θα ήθελα να την ανεχτούνε αυτήν την διαφορά και να υποθέσουμε πως υπάρχει μια νοερή γέφυ...