22ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ (β' ΜΕΡΟΣ)Σπουδαστικές και ΠληροφοριακόΣτο περασμένο τεύχος είχαμε υποσχεθεί ότι θα συμπληρώναμε την περιδιάβαση μας στη φετινή δραμινή διοργάνωση με αναφορά στις σπουδαστικές ταινίες και τις ταινίες του πληροφοριακού τμήματος. Το ευχάριστο είναι ότι και στις δυο αυτές περιοχές υπήρξε ενδιαφέρον υλικό. Ειδικότερα, οι ταινίες των σπουδαστών του εσωτερικού διέθεταν συχνά ένα επίπεδο το οποίο όριζαν (ανεξάρτητα από ταλέντο) η διαφαινόμενη γνώση του αντικειμένου και η προσπάθεια να αφηγηθούν μια ιστορία που να μπορεί να μετατραπεί σε αποδεκτό κινηματογραφικό αποτέλεσμα. Δεν βλάπτει να ξαναλέγεται: στον κινηματογράφο, το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Τα χρόνια των πιονιέρων σκηνοθετών τελείωσαν.του Δημήτρη ΧαρίτουΕπειδή για χρόνια περίσσεψε η (δικαιολογημένη) γκρίνια για την συχνά άθλια εικόνα των ημεδαπών σπουδαστικών ταινιών, να πούμε ότι φέτος παρακολουθήσαμε μία από τις καλύτερες -αν όχι την καλύτερη- χρονιές του δραμινού φεστιβάλ. Εγχώριες κα...

1.Ο Λάκης και η CineticΠολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για την «ελληνική ταυτότητα». Πως κάποιος που διεισδύει στην ουσία της έννοιας, ξεπερνά καπηλείες, ψευδο-πατριωτισμούς, αφέλειες και συναισθηματικές υστερίες. Άλλωστε στη χώρα της υπερβολής, όποιος τολμά να χρησιμοποιήσει σε πρόταση τη λέξη «Ελλάδα», χαρίζεται ή τοποθετείται στην καλύτερη στη συντηρητική παράταξη και ακόμα χειρότερα στους φασίστες. Και είναι κατανοητό για έναν λαό να δουλεύει εγκεφαλικά με σχήματα όπως τα νήπια, αφού για να κατανοήσει πιο λεπτές έννοιες χρειάζεται ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, άρα ουσιαστική καλλιέργεια γνώσεων.Σε αυτό λοιπόν το προγλωσσικό περιβάλλον πρόβαλε ο Λάκης, ωραίος ως Έλλην. Από την αρχή ήταν καχύποπτος στους αυτόκλητα διορισμένους φύλακες της προοδευτικότητας, αλλά προστάτευε –μέσω της cinetic– κάθε φωνή που αντιστεκόταν στα δόγματα. Γιατί αυτό ήταν η cinetic, η εταιρεία που μαζί με τον Τάκη Χατζόπουλο ίδρυσαν. Μια βάση για να μπορέσουν να στηρίξουν αρχικά το τιτάνιο έργο του «Παρασκην...