Δεν θα πρωτοτυπήσω αν πω ότι ο Ξανθόπουλος είναι Ο ντοκυμαντερίστας κι ένας δημιουργός με τη γνωστή έννοια του ότι κάνει πάντα την ίδια (πλούσια) ταινία. Αυτή τη φορά επεμβαίνει η τηλεόραση και τον κάνει λίγο πιο αυστηρό αλλά εξαίρετα πυκνό με αποτέλεσμα δύο ή τρία πρόσωπα να φαντάζουν στα μάτια μας σαν τοπία. Το θέμα είναι κι εδώ η μετανάστευση, αλλά η πιο αποσιωπημένη, η λιγότερο παραδεκτή που υπάρχει. Οι ιστορίες που ακούμε είναι πιο συναρπαστικές απ' το Mπλέηντ Ράνερς. Η διαδρομή που παρακολουθούμε στο εισαγωγικό κομμάτι έχει κάτι από την αίσθηση του λαβύρινθου. Πράγματι, πώς να κάνεις ένα φιλμ για αυτούς που αυτοεξορίζονται στην ίδια τους τη χώρα, χωρίς να μεταφέρεις ένα συναίσθημα μόνιμης όσο και εσωτερικής φυγής; Ο Ξανθόπουλος το καταφέρνει όχι μόνο γιατί έχει μελετήσει το αντικείμενό του αλλά και γιατί ο κινηματογράφος γι' αυτόν δεν είναι εικόνες που μαζεύεις αλλά μάλλον εικόνες που σπέρνεις και θερίζεις. Οι προηγούμενες ταινίες του προετοίμαζαν τα Τουρκοβούνια αλλά η τελευταία...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – 24/09/05 Βραβεία 28ου Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Σκεπτικό Κριτικής Επιτροπής Η κριτική επιτροπή παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις διαγωνιζόμενες ταινίες του 28ου Φεστιβάλ Δράμας. Παρατήρησε την εκφραστική και θεματική τους πολυμορφία. Θέλησε να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις επιμέρους αρετές μιας ταινίας άσχετα με την αρτιότητα του συνολικού αποτελέσματος. Επεσήμανε ότι η χρήση των νέων τεχνολογιών παρέχει μεγαλύτερη ευκολία στους νέους κινηματογραφιστές αλλά προϋποθέτει την επαρκή γνώση του μέσου. Είναι θετικό ότι οι δημιουργοί όλο και πιο συχνά στρέφουν το βλέμμα τους προς τα έξω. Δεν υποκύπτουν στον αισθητικό ναρκισσισμό. Αντλούν τα θέματά τους από την καθημερινότητα και από οικείους χαρακτήρες. Επίσης πολύ συχνά βασίζονται σε λογοτεχνικά έργα. Από τις μικρού μήκους ταινίες αναδεικνύεται μια καινούργια γενιά καλλιτεχνικών συντελεστών και τεχνικών. Η κριτική ...