OΑλέξανδρος είναι διαρρήκτης, αλλά δεν κρατάει ημερολόγιο. Η Τερέζα, αν και επίδοξη συγγραφέας, πιθανότατα κρατάει. Η μητέρα δίνει χρησμούς πριν κοιμηθεί και η Μαρία απολύεται αφού φάει. Άν μιλούσε Γαλλικά, κάπως θα τα κατάφερνε. Ο ταξιτζής δεν έχει ανάγκη από χρήματα, ούτε ο θείος από κοσμήματα. Όλοι τους είναι άχρωμοι και ενίοτε άφωνοι. Και η Αθήνα, που είναι όμορφη από ψηλά. Ιδίως τη νύχτα ή με κλειστά τα μάτια.

Η ταινία αναφέρεται στην εσωτερική σκέψη που κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του. Αυτή η ''φιλία'' οδηγεί πολλές φορές σ’ ένα αδιέξοδο ακολουθώντας πάντα μία κυκλική πορεία. Ο ήρωας απευθύνεται στην εσωτερική του σκέψη κοιτώντας το θεατή που κατ' επέκταση καλείται να κοιτάξει κι εκείνος μέσα του προκειμένου να συνειδητοποιήσει ότι έχει κι αυτός έναν διαφορετικό ''φίλο''.

Ο ήρωας της ταινίας μας είναι ένας μοναχικός, ψυχρός άνθρωπος, με δύο αδυναμίες: το ψάρι του και τη συλλογή του από πανάκριβα μαχαίρια. Επιλέγει να κινείται στο τρένο σε άδειους σκοτεινούς και μοναχικούς δρόμους, όπου μια νύχτα ένας περίεργος τύπος τον ακολουθεί με άσχημες διαθέσεις. Η σύγκρουση ξεκινάει, ο ήρωας νιώθει εγκλωβισμένος και ο ηλεκτρικός είναι το σημείο συνάντησης τους. Αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τη συλλογή του σαν εργαλείο προστασίας. Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη ενώ παράλληλα ένας σεισμός σκοτώνει το ψάρι. Ο ήρωας εθίστηκε και ταυτίστηκε με την συλλογή του. Πλέον ο φόνος είναι ένα μέρος της ζωής του.