Party animals

Σκηνοθεσία:

Ιωάννης Ανδριάς

Σενάριο:

Ανδριάς Ιωάννης

Παραγωγή:

Imaginary Friends , Ιωάννης Ανδριάς

Διάρκεια:

11' 28''

Ηθοποιοί:

Κούρτης Τζίμης, Μαυρομιχάλης Αναστάσης, Πολίτης Φώτης, Τορτοπίδης Παναγιώτης, Ακριτίδης Άρης, Σγουρομάλλης Χάρης, Μπατσίλας Βασίλης, Λυμπέρης Στέλιος, Κουρουνδή Ελένη, Βερτσώνη Σταυρούλα

Περίληψη:

ΣΥΝΟΨΗ Όταν οι καλεσμένοι ενός πάρτι καταλήγουν, ένας ένας, να κλειστούν με τη βία μέσα στην τουαλέτα, πρέπει να σκεφτούν. Θα κάνουν κάτι γι αυτό ή είχε δίκιο ο οικοδεσπότης που τους έκλεισε μέσα; ΠΕΡΙΛΗΨΗ Οι καλεσμένοι ενός πάρτι, κλειδώνονται στο μπάνιο ο ένας μετά τον άλλον για ασήμαντες αφορμές από τον οικοδεσπότη τους. Εκεί μέσα διαφορετικοί χαρακτήρες με διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές απόψεις θα αντιμετωπίσουν το ερώτημα: Είχε δίκιο ο οικοδεσπότης που τους έκλεισε μέσα; Υπάρχει κάποιος λόγος να αντιδράσουν, ενώ ο καθένας τους κουβαλάει την δική του ενοχή και ευθύνη για τον λόγο που τιμωρήθηκαν με αυτόν τον τρόπο; Σε όλη αυτήν την πολυφωνία απόψεων και διαστάσεων για την ζωή, ένας αποστειρωμένος χαρακτήρας, ανεπηρέαστος από την τέχνη, τον έρωτα και τις κοινωνικές συναναστροφές, θα γίνει παρατηρητής μιας κοινωνίας που φθίνει στο ζωώδες λόγο της έλλειψης επικοινωνίας, με τις φωνές των καλεσμένων να γίνονται κραυγές ζώων, κλεισμένων σε ένα σύγχρονο κλουβί. Η πόρτα θα ανοίξει από τον οικοδεσπότη και όλοι θα βγουν έξω πλέον συμμορφωμένοι και αποδεχόμενοι των ευθυνών τους αφήνοντας τον αποξενωμένο άνθρωπο, πίσω, και μόνο του.

Waithood

Teaser της ταινίας Waithood

Σκηνοθεσία:

Μίις Λουιζιάνα

Έτος:

2019

Διάρκεια:

0' 50''

Ο γιός του παγοποιού

Σκηνοθεσία:

Γιάννης Λεοντάρης

Εισαγωγή:

Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης

Η στιγμή του θανάτου του Ηλία διευρύνεται από τους συνειρμούς και τις οπτικές που την ακολουθούν, στο πριν και στο μετά.
Ο γιός του παγοποιού, παρατηρητής που εγγράφεται μέσα στον παρατηρητή-φακό, ριγμένος στον εφιάλτη του παρόντος του Ηλία, συνιστά ένα κομμάτι του. Μήπως όμως το παρόν της ταινίας αφορά κυρίως το χρόνο του μικρού; Να'ναι συνεπώς, μόνο ενδεχόμενα όσα περνούν μπροστά στα μάτια του; Ή μήπως, τέλος, και οι δύο χρόνοι είναι εξίσου ισχυροί και επομένως διαπλέκονται και συγκρούονται;