Δεν ήτο πλέον ψέμα, ήτο αλήθεια. Ήτο όνειρον μαγικό, απαίσιον και τρομενόν. Όνειρον, το οποίον έβλεπε με ανοικτά μάτια. Κι εσφαλούσε τα μάτια και ακόμα το έβλεπε. Και πάλιν ηπορεί να ήτο ψέμα. Τις δύναται να είναι βέβαιος;