Shrink

Σκηνοθεσία:

Σπύρος Παπαναστασίου

Σενάριο:

Σπύρος Παπαναστασίου

Παραγωγή:

Cinematic Melon, Ε.Κ.Κ.

Διάρκεια:

19' 0''

Ηθοποιοί:

Γεράσιμος Γεννατάς, Γιούλη Αγγελή, Ονυέκα, Daphne Roeder, Αμαλία Βασιλοπούλου

Περίληψη:

Ο Μάκης προσπαθεί να παρκάρει το αυτοκίνητο του αφεντικού του, ένα τεράστιο πολυτελέστατο τζιπ, στο κέντρο μιας χαοτικής από το κυκλοφοριακό πόλης. Στο λιμάνι τον περιμένει η φίλη του Τζέση να πάρουν το πλοίο της γραμμής για κάποιο μαγευτικό νησί διακοπών. Το τζιπ είναι τεράστιο, θέση δεν υπάρχει πουθενά κι ο Μάκης έχει αρχίσει να ασφυκτιά. Ξαφνικά κι απ το πουθενά εμφανίζονται δύο Αφρικανοί μάγοι όπου και του προτείνουν να σμικρύνουν το τζιπ του αφεντικού του και να το παρκάρουν πάνω σ ένα ράφι στο μαγαζάκι τους μαζί με άλλες μινιατούρες.. Μέσα στην απόγνωση του ο Μάκης δέχεται κι οι δύο μυστηριώδεις Μάγοι με ξόρκια και μαγικά πραγματοποιούν μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Μάκη την πρότασή τους. Ο Μάκης μετά από απίστευτες περιπέτειες θα προλάβει να πάει στο ραντεβού του στο λιμάνι, αλλά από έναν δρόμο που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί.-

Ιkila

Σκηνοθεσία:

Αλίκη Χιωτάκη

Σενάριο:

Αλίκη Χιωτάκη

Παραγωγή:

Αλίκη Χιωτάκη

Διάρκεια:

3' 43''

Ηθοποιοί:

Αλίκη Χιωτάκη

Περίληψη:

Το Ικιλα είναι ένα κολλάζ εικαστικών στοιχείων βασισμένο σε εικόνες και μνήμες από την παιδική ηλικία. Αδιαφορώντας για την χρονολογική σειρά των γεγονότων το "σώμα" ταξιδεύει προς αναζήτηση μιας προσωπικής ταυτότητας. Το σώμα που δείχνει να θέλει να "ξεφύγει" μιμούμενο την κίνηση μιας ψυχάρας- παιχνίδι, η εικόνα του σπιτιού - σύμβολο προστασίας και οι εικόνες των παραθύρων τριβελίζουν αδιάκοπα σε έναν εναλλασσόμενο ρυθμό. Ένα απόσπασμα από το ποίημα "το γιασεμί" του Κώστα Χιωτάκη ξυπνά μνήμες αγαπημένων προσώπων.

Utopia

Trailer της ταινίας Utopia

Σκηνοθεσία:

Νίκας Κώστας

Έτος:

2019

Διάρκεια:

0' 22''

Bleu - noir

Σκηνοθεσία:

Γιάννης Λεοντάρης

Εισαγωγή:

Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης

Η ταινία αποτελεί προσπάθεια για διάλογο ανάμεσα στην εικόνα και σ' ένα κείμενο. Μέσα από τη διάψευση, τον αποχαιρετισμό στην παιδικότητα, το φόβο, τη μνήμη και τη στιγμιαία ολοκλήρωση, το πάθος οδηγείται στο βυθό. Το παιδί, παλεύει ν' αναδυθεί. Αφετηρία και κατάληξη το νερό. Ο χρόνος ουσιαστικά απουσιάζει αφού όλα αποτελούν διεύρυνση μιας και μόνο στιγμής η οποία τα περιέχει. Έτσι, η εναλλαγή των εικόνων δεν υπακούει στην έννοια της χρονικής αλληλουχίας και διαδοχής αλλά διαγράφει την ατέλειωτη σπειροειδή τροχιά των συνειρμών ή του εφιάλτη.