Το 22ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (5-11 Οκτώβρη), έληξε με την άνιση και άδικη απονομή των βραβείων. Ή κριτική επιτροπή του θεσμού, λειτουργώντας συμβιβαστικά, κατακερμάτισε κυριολεκτικά τα βραβεία και τα μοίρασε με κριτήρια τελείως αντί-κινηματογραφικά, δίνοντας στον καθένα από τους συντελεστές των ταινιών κι από λίγο. Δίκαια λοιπόν ή τελετή της απονομής ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών τόσο ανάμεσα στους διαγωνιζόμενους σκηνοθέτες ("βραβευμένους" και μη) όσο και ανάμεσα στο κοινό πού παρακολούθησε την εκδήλωση, το οποίο παγιδευμένο μέσα στη σύγχυση πού επικράτησε, μοιράστηκε σε διάφορες αλληλοσυγκρουόμενες στις αντιδράσεις και τα γούστα ομάδες.Το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανέρωτο. Κάθε χρόνο σχεδόν, ή μεροληπτική κρίση της κριτικής επιτροπής (τα περασμένα χρόνια υπερτερούσαν στη σύνθεση συντηρητικά στοιχεία και οι αποφάσεις τους ήταν προς όφελος της Ιδεολογίας του κυβερνώντος κόμματος) ξεσήκωνε βίαιες αντιδράσεις και ή πενιχρή πολιτιστική βιτρίνα πού είναι αυτό το μεγ...

Δυο ταινίες μικρού μήκους:Ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης - Ό Γιώργος από τα Σωτηριάνικα"Το πρωί βλέπεις το θάνατο να κοιτάζει απ' το παράθυρο τον κήπο το σκληρό πουλί και την ήσυχη γάτα πάνω στο κλαδί(...) και το βράδυ στον κινηματογράφο βλέπεις ό,τι δεν είδες το πρωί το χαρούμενο κηπουρό το αληθινό αυτοκίνητο τα φιλιά με το αληθινό ζευγάρι ότι δεν αγαπάει το θάνατο ο κινηματογράφος"Μίλτος Σαχτούρης, "Το πρωί και το βράδυ"Αίθουσα του γεωργικού συνεταιρισμού: γύρω στα 100 άτομα. Ανάμεσα τους ο πρόεδρος της κοινότητας του χωριού, δύο ιερείς, μερικά παιδιά του Λυκείου.Κάτοικοι 1500· στις βουλευτικές εκλογές τα κόμματα της συντήρησης και του κέντρου μάζεψαν το 95% των ψήφων. Στο δημοψήφισμα για τη βασιλεία βγήκαν 800 ΝΑΙ και 400 ΟΧΙ.Η 16 άρα μηχανή προβολής, σχεδόν αχρησιμοποίητη, μεταφέρθηκε τη νύχτα από την αποθήκη εποπτικών οργάνων σχολείου γειτονικού χωριού.Οχτώ ώρες με το λεωφορείο μέσα σε μιαν άνοιξη που δε συγκρατιέται: Αθήνα - Κόρινθος -Αίγιο - Πάτρα - Αμαλιά...