Κείμενο του ΛΕΥΤΕΡΗ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ"Απεταξάμην" της Φρίντας Λιάππα"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΙΣΤΟΡΙΑ"(με σπρέι σε τοίχο του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, οδός Τοσίτσα)Στα τελευταία καρέ των τίτλων ακούγεται κρότος γυαλιού πού σπάζει και η οθόνη πλημμυρίζει με αίμα. Στο πρώτο πλάνο της ταινίας ο πατέρας του σπιτιού βρίσκεται να έχει κόψει το χέρι του μ' ένα γυαλί. Το αίμα λερώνει το άσπρο του πουκάμισο. Η ανιψιά του Λούκια (Μαριτίνα Πάσσαρη) θα του δέσει το χέρι και θα έρθει σε επαφή με το αίμα. Η Ηλέκτρα (Τζουλιέττα Καρόρη), αδιάφορη και κυνική συνεχίζει να μιλάει στο τηλέφωνο με τον φίλο της. Η Λιάππα, με τη συμβολική θυσία του αίματος, επικαλείται την τελετή για να στεριώσει η ταινία (όπως παλιότερα έσφαζαν τον πετεινό στα θεμέλια του καινούριου σπιτιού). Η θυσία του αίματος πάει και πιο πέρα: εισάγει στην ιστορία - φάντασμα πού θα ξετυλιχτεί.Η Λουκία είναι ή ανηψιά από την επαρχία πού φιλοξενείται για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, το "καλό παιδί" του σπιτιού. Η ...

 Το 1974, και με αφορμή έναν αυθόρμητο έρανο για την Κύπρο, οι Έλληνες περιοχής Χαϊδελβέργης Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αφού συνειδητοποιούν πώς η διεκδίκηση των αιτημάτων τους μπορεί να επιτευχθεί ομαδικά και όχι ατομικά, αποφασίζουν την ίδρυση της Ελληνικής Κοινότητας Χαϊδελβέργης.Για την πλατύτερη δημοσιότητα των προβλημάτων πού αντιμετωπίζουν οι ξένοι εργάτες στην Γερμανία, η Γενική Συνέλευση της Κοινότητας σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη Λευτέρη Ξανθόπουλο, αποφασίζουν την Άνοιξη του 1976 την δημιουργία μιας ταινίας. Η παραγωγή χρηματοδοτείται από εθελοντικές εισφορές των Ελλήνων της περιοχές. Το συνεργείο εργάζεται εθελοντικά.Η ταινία με τον τίτλο "Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης" πήρε μέρος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1976 όπου και βραβεύτηκε με το δεύτερο βραβείο ταινίας μικρού μήκους, επαινέθηκε δε από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) "για την σοβαρότητα και τη συνέπεια στην αντιμετώπιση ενός κοινωνικοπολιτικού ...