Το φουστάνι σκην. Μόνικα ΒαξεβάνηΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣΔραπετσώνα, τέλος της δεκαετίας του '50. Η Καίτη και η φίλη της Χρυσή, στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου, επιστρέφουν με το λεωφορείο στο σπίτι. Καλοκαίρι, ζέστη, μπλε σχολικές ποδιές με άσπρο γιακαδάκι και το πάρτι της Χρυσής, που πλησιάζει.Η Καίτη είναι από τις καλύτερες μαθήτριες, διορθώνει τα τετράδια της φίλης της, διαβάζει κρυφά Ντοστογιέφσκι, αλλά δεν θα δώσει εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, γιατί οι δικοί της την προορίζουν για μοδίστρα. Η Χρυσή παιδεύεται άδικα με το σχολείο, όμως θέλει να τελειώσει γιατί, όπως λέει και η ίδια, υπάρχει ποτέ περίπτωση, σύζυγος του τύπου ιατρός, δικηγόρος, αρχιτέκτων να πάρει κοπέλα του Δημοτικού;Η ταινία της Μόνικας Βαξεβάνη αναπτύσσεται με βάση τα στερεότυπα του λαϊκού μελοδράματος. Η μάνα της Καίτης, στερημένη, στα όρια της υστερίας, ξενοπλένει (εδώ, εξαιρετική η ερμηνεία της Μαρίας Κεχαγιόγλου). Ο πατέρας, ένας κουρασμένος μεροκαματιάρης. Ζουν σε δύο καμαρούλες που βλέπουν σε αυλή. Ο παππούς...

Τα υπόλοιπα και τα επιλεγόμεναΟκτώ ταινίες με το γενικό θεματικό τίτλο «Έλληνες του Κόσμου» αποτέλεσαν την ύλη μιας καινούργιας ενότητας στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Δράμας. Πρόκειται για αυτές που δεν είχαν τις προϋποθέσεις να αποκτήσουν το Πιστοποιητικό Ελληνικότητας το οποίο χορηγεί το υπουργείο Πολιτισμού. Αυτό συμβαίνει όταν τόσο η ελληνική γλώσσα όσο και οι ελληνικής υπηκοότητας συντελεστές (καλλιτεχνικοί, τεχνικοί και οικονομικοί) δεν πλειοψηφούν στην ταινία. Σωστή και δίκαιη η λύση που δόθηκε από το Φεστιβάλ, αφού έτσι κανείς δεν θα 'χει λόγο να «γκρινιάζει».Του Δημήτρη ΧαρίτουΠαρ' όλα αυτά, η φετινή φουρνιά των οκτώ ταινιών δεν έκρυβε κάποια έκπληξη. Καλές τεχνικά κατασκευές, ποικιλία θεμάτων, πλην όμως αδιάφορων. Φαίνεται ότι το σύνδρομο της χορτάτης, της αποπροσανατολισμένης και φυσικά εφησυχασμένης νεολαίας είναι διεθνές. Πιθανόν άλλα σύνδρομα, όπως αυτά του «Μπιν Λάντεν» και του «Άνθρακα», να την αφυπνίσουν. Εν πάσει περιπτώσει, να ξανάρθουμε (πους «Έλληνες του κόσμου» κ...