Κείμενο του ΛΕΥΤΕΡΗ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ"Απεταξάμην" της Φρίντας Λιάππα"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΙ ΟΧΙ ΙΣΤΟΡΙΑ"(με σπρέι σε τοίχο του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, οδός Τοσίτσα)Στα τελευταία καρέ των τίτλων ακούγεται κρότος γυαλιού πού σπάζει και η οθόνη πλημμυρίζει με αίμα. Στο πρώτο πλάνο της ταινίας ο πατέρας του σπιτιού βρίσκεται να έχει κόψει το χέρι του μ' ένα γυαλί. Το αίμα λερώνει το άσπρο του πουκάμισο. Η ανιψιά του Λούκια (Μαριτίνα Πάσσαρη) θα του δέσει το χέρι και θα έρθει σε επαφή με το αίμα. Η Ηλέκτρα (Τζουλιέττα Καρόρη), αδιάφορη και κυνική συνεχίζει να μιλάει στο τηλέφωνο με τον φίλο της. Η Λιάππα, με τη συμβολική θυσία του αίματος, επικαλείται την τελετή για να στεριώσει η ταινία (όπως παλιότερα έσφαζαν τον πετεινό στα θεμέλια του καινούριου σπιτιού). Η θυσία του αίματος πάει και πιο πέρα: εισάγει στην ιστορία - φάντασμα πού θα ξετυλιχτεί.Η Λουκία είναι ή ανηψιά από την επαρχία πού φιλοξενείται για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, το "καλό παιδί" του σπιτιού. Η ...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΙΑΜΠΑΣΑΚΟΣ:«ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΛΗΘΙΝΟ: Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΠΑΓΙΑΣ»του Ηλία ΚανέληΔημήτρης Κουτσιαμπασάκος κέρδισε, ομόφωνα, το βραβείο του καλύτερου ντοκυμανταίρ στο φετινό Φεστιβάλ της Δράμας, Η ταινία του Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η γιαγιά μου σκόπευε τη ζωή μιας ενενηντάχρονης γερόντισσας -της γιαγιάς του- και, μέσω της αφήγησης της, θίγει ένα από τα σοβαρότερα οικολογικά προβλήματα του καιρού μας: το μεγάλο υδροηλεκτρικό φράγμα της ΔΕΗ σε μια περιοχή των Τρικάλων, που προοιωνίζεται την καταστροφή που θα επιφέρει η εκτροπή του Αχελώου. Τρυφερά, χωρίς καταγγελίες και διδακτισμούς. Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη: Γεννήθηκα σε χωριό. Έφυγα, σπούδασα, πάντα όμως έλεγα ότι δεν μπορώ να μην έχω συνέχεια στραμμένο το ενδιαφέρον μου σ' ό,τι συμβαίνει στο χωριό μου: και το δικό μου χωριό, και το απέναντι, πνίγονται, αφού 6α σκεπαστούν απ' τα νερό του φράγματος του Αχελώου. Απ' την άλλη μεριά, τηλεφωνούσα στο σπίτι της γιαγιάς μου, που έμενε συνέχεια εκεί, και μου 'λεγε: "Ήρθαν σήμερα να μετρ...