Δυο ταινίες μικρού μήκους:Ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης - Ό Γιώργος από τα Σωτηριάνικα"Το πρωί βλέπεις το θάνατο να κοιτάζει απ' το παράθυρο τον κήπο το σκληρό πουλί και την ήσυχη γάτα πάνω στο κλαδί(...) και το βράδυ στον κινηματογράφο βλέπεις ό,τι δεν είδες το πρωί το χαρούμενο κηπουρό το αληθινό αυτοκίνητο τα φιλιά με το αληθινό ζευγάρι ότι δεν αγαπάει το θάνατο ο κινηματογράφος"Μίλτος Σαχτούρης, "Το πρωί και το βράδυ"Αίθουσα του γεωργικού συνεταιρισμού: γύρω στα 100 άτομα. Ανάμεσα τους ο πρόεδρος της κοινότητας του χωριού, δύο ιερείς, μερικά παιδιά του Λυκείου.Κάτοικοι 1500· στις βουλευτικές εκλογές τα κόμματα της συντήρησης και του κέντρου μάζεψαν το 95% των ψήφων. Στο δημοψήφισμα για τη βασιλεία βγήκαν 800 ΝΑΙ και 400 ΟΧΙ.Η 16 άρα μηχανή προβολής, σχεδόν αχρησιμοποίητη, μεταφέρθηκε τη νύχτα από την αποθήκη εποπτικών οργάνων σχολείου γειτονικού χωριού.Οχτώ ώρες με το λεωφορείο μέσα σε μιαν άνοιξη που δε συγκρατιέται: Αθήνα - Κόρινθος -Αίγιο - Πάτρα - Αμαλιά...

Όταν πήγα να τον δω στο νοσοκομείο, λίγο μετά την πρώτη επέμβαση που έκανε το περασμένο καλοκαίρι μου είπε: «Δεν μπορείς να φανταστείς! Η αναισθησιολόγος, έτσι όπως μιλούσε στις νοσοκόμες, έμοιαζε με κορυφαία σε αρχαία τραγωδία…»Έτσι ήταν ο Παπαστάθης. Είχε έναν ενθουσιασμό που δεν τον εγκατέλειπε ποτέ. Καμιά στιγμή δεν τον άγγιξε η ευτέλεια της καθημερινότητας. Η πίστη του σε έναν κόσμο αξιών χαρακτήριζε και τις πιο μικρές του χειρονομίες, κάνοντας όλους εμάς που τον συναναστρεφόμαστε να νιώθουμε εξαιρετικά ευνοημένοι.Τον γνώρισα, όπως και πολλοί άλλοι, με αφορμή ένα «Παρασκήνιο» που ήθελε να κάνει με τον Φειδάκη, ζωγραφίζοντας το πορτραίτο του Βιζυηνού. Ήθελε να μιλήσουν κάποιοι ζωγράφοι για τον Πάνο, μεταξύ των οποίων και εγώ. Το αποτέλεσμα ήταν αυτά που είπα, να αυτονομηθούν και να αποτελέσουν από μόνα τους ένα ανεξάρτητο «Παρασκήνιο».Tον θυμάμαι πολύ καλά όταν μπήκε στο εργαστήριο για πρώτη φορά. Κρατούσε κάποια βιβλία με τα διηγήματα του Βιζυηνού, όπως και μερικά κείμενα που είχα...