Μέσα από το ηχοτοπίο της θάλασσας αναδύονται μνήμες και εικόνες. Άνθρωποι κατατρεγμένοι από τον πόλεμο και τις διώξεις, ψάχνοντας να βρουν ένα καλύτερο αύριο είχαν μόνη τους έξοδος τη θάλασσα. Μια έξοδο που οδήγησε σε μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές τραγωδίες.

​ Μια συμβολική μορφή μιας γυναίκας κάνει έναν περίπατο στη θάλασσα. Αφουγκράζεται το περιβάλλον, τον ήλιο, τον αέρα, όταν ξαφνικά ένας περίεργος ήχος διαταράσσει την ηρεμία της. Η πηγή του ήχου είναι ακαθόριστη. Η γυναίκα πλησιάζει τη θάλασσα και ο ήχος μεγεθύνεται. Την καλεί να τον ακολουθήσει. Η γυναίκα προχωρά μέσα στη θάλασσα μέχρι που πλησιάζει το πρόσωπο της στην επιφάνεια του νερού. Ακούει ξεκάθαρα φωνές, κλάματα και κραυγές ανθρώπων να αναβλύζουν μέσα από τη θάλασσα. Μια ηχοτοπία που επαναφέρει σκηνές από τη διάσωση προσφύγων.