26/9/2006 | Φεστιβάλ Δράμας
«Πιο λαμπρό το Φεστιβάλ Δράμας με την παρουσία του μεγάλου κινηματογραφιστή Μάνου Ζαχαρία»
Σάββατο, 23 Σεπτεμβρίου 2006
ΕΙΔΙΚΟ ΘΕΜΑ
«Πιο λαμπρό το Φεστιβάλ Δράμας με την παρουσία του μεγάλου κινηματογραφιστή Μάνου Ζαχαρία»
Λαμπρότερο έκανε το Φεστιβάλ Δράμας ο διακεκριμένος κινηματογραφιστής Μάνος Ζαχαρίας, ο οποίος εκπροσωπώντας την ΕΡΤ, παραβρέθηκε στην τελετή λήξης της φετινής διοργάνωσης.
Ο Μάνος Ζαχαρίας, σπούδασε χημεία, θέατρο, ιστορία της τέχνης και κινηματογράφο στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Ρωσία ενώ πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, τα Δεκεμβριανά και τον ελληνικό εμφύλιο. Χαρακτηριστικά των ταινιών του είναι η πολιτική τους ματιά, η άμεσα συνδεδεμένη με την ελληνική πραγματικότητα θεματογραφία τους και η καλλιτεχνική δραματουργία τους. Υπήρξε σύμβουλος Κινηματογραφίας στο Υπουργείο Πολιτισμού, κατά τη διάρκεια της θητείας της Μελίνας Μερκούρη, ενώ και ως Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου αγωνίστηκε για την ενίσχυση της κινηματογραφικής παραγωγής στην Ελλάδα.
Είναι δύσκολο να συνοψίσει κανείς το εύρος και το μέγεθος μιας προσωπικότητας όπως ο Μάνος Ζαχαρίας, μέσα σε λίγες γραμμές.
Οι μνήμες που μεταφέρει ένας κινηματογραφιστής αποτελούν καταλύτη για το μετέπειτα έργο του και αναπόσπαστο κομμάτι της παιδείας και της πνευματικής του καλλιέργειας. Ασύλληπτο το μέγεθος και η σημασία των βιωμάτων και των εμπειριών του Μάνου Ζαχαρία, που υπήρξε αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος της Εθνικής Αντίστασης, επικεφαλής του λόχου των φοιτητών «Λόρδος Βύρων» που πήρε μέρος στα «Δεκεμβριανά», καθώς και εθελοντής του «Δημοκρατικού Στρατού» κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ενώ –σε μεγάλο βαθμό- ταυτίστηκε επίσης με την κουλτούρα και τις ιδέες των τότε δυτικού και ανατολικού συνασπισμού, σπουδάζοντας μεταξύ άλλων τον κινηματογράφο στη Γαλλία και τη Ρωσία.
Αυτό το βαρύ φορτίο καθόρισε τη θεματολογία των ταινιών του, το κύριο μέρος της οποίας κινείται γύρω από τον άξονα της τότε ελληνικής πραγματικότητας. Από τις πρώτες μικρού μήκους ταινίες του «Σύλληψη επ’ αυτοφόρω» και «Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας», την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους «Οι Σφουγγαράδες» έως την πιο πρόσφατη «Ψευδώνυμο Λούκατς», ο Μάνος Ζαχαρίας καταπιάστηκε με τις αγωνίες του Έλληνα στρατιώτη, ιδεολόγου, νησιώτη βιοπαλαιστή, πολιτικού εξόριστου, αλλά και με τις ίδιες αγωνίες των αλλοεθνών συναγωνιστών του αυθεντικού Έλληνα.
Ο Μισέλ Δημόπουλος και ο Γιώργος Μπράμος χαρακτήρισαν την κινηματογραφική γραφή του Μάνου Ζαχαρία «στέρεη, ισορροπημένη, κυρίαρχη πάνω στο θέμα και το χειρισμό του και ταυτόχρονα θερμή, συγκινητική, παλλόμενη».
Παρ’ όλο που το μεγαλύτερο μέρος του κινηματογραφικού του έργου περιλαμβάνει μεγάλου μήκους ταινίες, ο ίδιος είναι συναισθηματικά δεμένος με τη μικρού μήκους κινηματογραφική έκφραση. Μιλώντας γι’ αυτή πριν λίγα χρόνια σε μία από τις συνεντεύξεις του δήλωσε πως:
«όσο μικρότερος είναι ο όγκος, τόσο δυσκολότερο είναι να βάλεις μέσα του ολοκληρωμένες απόψεις»,
και πρόσθεσε πως: «ο Ένγκελς, έγραψε κάποτε σ’ ένα γράμμα του προς τον Μαρξ: “Με συγχωρείς Κάρολε, σου γράφω πολλά γιατί δεν έχω χρόνο”».
Ως Σύμβουλος Κινηματογραφίας στο Υπουργείο Πολιτισμού στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη ήταν εκείνος που δημιούργησε το πρώτο νομοθετικό πλαίσιο για τον κινηματογράφο στην Ελλάδα, με τη συνδρομή και του Ζυλ Ντασέν. Τότε, έθεσε και διαμόρφωσε –στα όρια του εφικτού- τις αναγκαίες δομές, στα πρότυπα της κινηματογραφικής πρακτικής που θεωρούνταν δεδομένη στα κράτη της δυτικής και ανατολικής Ευρώπης.
Σ’ αυτόν ανήκε και μία από τις πρώτες μελέτες για τη δημιουργία Κινηματογραφικής Ακαδημίας στην Ελλάδα. Διορατικός, προέβλεψε πως ο ελληνικός κινηματογράφος θα ενισχύονταν μέσω της ευρωπαϊκής οδού και ως Πρόεδρος αργότερα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, υπήρξε πρωτεργάτης στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Συμπαραγωγών EURIMAGES.
Το Φεστιβάλ Δράμας θα αναγνωρίζει πάντα το έργο μεγάλων Ελλήνων δημιουργών του κινηματογράφου και τη συμβολή τους στη ανάπτυξη της 7ης τέχνης στη χώρα μας.
Η αυλαία της φετινής και απόλυτα επιτυχημένης διοργάνωσης έκλεισε για φέτος και οι μικρομηκάδες ανανέωσαν το ραντεβού τους για την επόμενη, στις 16-22 Σεπτεμβρίου 2007.
ΕΙΔΙΚΟ ΘΕΜΑ
«Πιο λαμπρό το Φεστιβάλ Δράμας με την παρουσία του μεγάλου κινηματογραφιστή Μάνου Ζαχαρία»
Λαμπρότερο έκανε το Φεστιβάλ Δράμας ο διακεκριμένος κινηματογραφιστής Μάνος Ζαχαρίας, ο οποίος εκπροσωπώντας την ΕΡΤ, παραβρέθηκε στην τελετή λήξης της φετινής διοργάνωσης.
Ο Μάνος Ζαχαρίας, σπούδασε χημεία, θέατρο, ιστορία της τέχνης και κινηματογράφο στην Ελλάδα, τη Γαλλία και τη Ρωσία ενώ πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, τα Δεκεμβριανά και τον ελληνικό εμφύλιο. Χαρακτηριστικά των ταινιών του είναι η πολιτική τους ματιά, η άμεσα συνδεδεμένη με την ελληνική πραγματικότητα θεματογραφία τους και η καλλιτεχνική δραματουργία τους. Υπήρξε σύμβουλος Κινηματογραφίας στο Υπουργείο Πολιτισμού, κατά τη διάρκεια της θητείας της Μελίνας Μερκούρη, ενώ και ως Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου αγωνίστηκε για την ενίσχυση της κινηματογραφικής παραγωγής στην Ελλάδα.
Είναι δύσκολο να συνοψίσει κανείς το εύρος και το μέγεθος μιας προσωπικότητας όπως ο Μάνος Ζαχαρίας, μέσα σε λίγες γραμμές.
Οι μνήμες που μεταφέρει ένας κινηματογραφιστής αποτελούν καταλύτη για το μετέπειτα έργο του και αναπόσπαστο κομμάτι της παιδείας και της πνευματικής του καλλιέργειας. Ασύλληπτο το μέγεθος και η σημασία των βιωμάτων και των εμπειριών του Μάνου Ζαχαρία, που υπήρξε αγωνιστής του φοιτητικού κινήματος της Εθνικής Αντίστασης, επικεφαλής του λόχου των φοιτητών «Λόρδος Βύρων» που πήρε μέρος στα «Δεκεμβριανά», καθώς και εθελοντής του «Δημοκρατικού Στρατού» κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ενώ –σε μεγάλο βαθμό- ταυτίστηκε επίσης με την κουλτούρα και τις ιδέες των τότε δυτικού και ανατολικού συνασπισμού, σπουδάζοντας μεταξύ άλλων τον κινηματογράφο στη Γαλλία και τη Ρωσία.
Αυτό το βαρύ φορτίο καθόρισε τη θεματολογία των ταινιών του, το κύριο μέρος της οποίας κινείται γύρω από τον άξονα της τότε ελληνικής πραγματικότητας. Από τις πρώτες μικρού μήκους ταινίες του «Σύλληψη επ’ αυτοφόρω» και «Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας», την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους «Οι Σφουγγαράδες» έως την πιο πρόσφατη «Ψευδώνυμο Λούκατς», ο Μάνος Ζαχαρίας καταπιάστηκε με τις αγωνίες του Έλληνα στρατιώτη, ιδεολόγου, νησιώτη βιοπαλαιστή, πολιτικού εξόριστου, αλλά και με τις ίδιες αγωνίες των αλλοεθνών συναγωνιστών του αυθεντικού Έλληνα.
Ο Μισέλ Δημόπουλος και ο Γιώργος Μπράμος χαρακτήρισαν την κινηματογραφική γραφή του Μάνου Ζαχαρία «στέρεη, ισορροπημένη, κυρίαρχη πάνω στο θέμα και το χειρισμό του και ταυτόχρονα θερμή, συγκινητική, παλλόμενη».
Παρ’ όλο που το μεγαλύτερο μέρος του κινηματογραφικού του έργου περιλαμβάνει μεγάλου μήκους ταινίες, ο ίδιος είναι συναισθηματικά δεμένος με τη μικρού μήκους κινηματογραφική έκφραση. Μιλώντας γι’ αυτή πριν λίγα χρόνια σε μία από τις συνεντεύξεις του δήλωσε πως:
«όσο μικρότερος είναι ο όγκος, τόσο δυσκολότερο είναι να βάλεις μέσα του ολοκληρωμένες απόψεις»,
και πρόσθεσε πως: «ο Ένγκελς, έγραψε κάποτε σ’ ένα γράμμα του προς τον Μαρξ: “Με συγχωρείς Κάρολε, σου γράφω πολλά γιατί δεν έχω χρόνο”».
Ως Σύμβουλος Κινηματογραφίας στο Υπουργείο Πολιτισμού στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη ήταν εκείνος που δημιούργησε το πρώτο νομοθετικό πλαίσιο για τον κινηματογράφο στην Ελλάδα, με τη συνδρομή και του Ζυλ Ντασέν. Τότε, έθεσε και διαμόρφωσε –στα όρια του εφικτού- τις αναγκαίες δομές, στα πρότυπα της κινηματογραφικής πρακτικής που θεωρούνταν δεδομένη στα κράτη της δυτικής και ανατολικής Ευρώπης.
Σ’ αυτόν ανήκε και μία από τις πρώτες μελέτες για τη δημιουργία Κινηματογραφικής Ακαδημίας στην Ελλάδα. Διορατικός, προέβλεψε πως ο ελληνικός κινηματογράφος θα ενισχύονταν μέσω της ευρωπαϊκής οδού και ως Πρόεδρος αργότερα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, υπήρξε πρωτεργάτης στην ίδρυση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Συμπαραγωγών EURIMAGES.
Το Φεστιβάλ Δράμας θα αναγνωρίζει πάντα το έργο μεγάλων Ελλήνων δημιουργών του κινηματογράφου και τη συμβολή τους στη ανάπτυξη της 7ης τέχνης στη χώρα μας.
Η αυλαία της φετινής και απόλυτα επιτυχημένης διοργάνωσης έκλεισε για φέτος και οι μικρομηκάδες ανανέωσαν το ραντεβού τους για την επόμενη, στις 16-22 Σεπτεμβρίου 2007.