Φεστιβάλ Δράμας 2008. Τίποτα δε μπορεί να χαλάσει αυτό το πανηγύρι Δημήτρης Χαρίτος (αναδημοσίευση από το περιοδικό "μοτέρ" του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου) Με αλλεπάλληλες, σχετικά σύντομες και αναμφίβολα ευεργετικές καταιγίδες μάς υποδέχθηκε η ακριτική Δράμα, την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, ημέρα που ξεκίνησε η 31η ελληνική και η 14η διεθνήςδιοργάνωση του δεύτερου στην τάξη και σπουδαιότητα θεσμικού φεστιβάλ κινηματογράφου στη χώρα μας. Και όλα έδειξαν και πήγαν πολύ καλά. Στο γνωστό παιχνίδι της τράπουλας, ο αριθμός 31 είναι ο ακραίος, κερδοφόρος βαθμός της παρτίδας. Ένας βαθμός παραπάνω στο άθροισμα των παιγνιόχαρτων που ο παίκτης έχει στο χέρι του, και, σύμφωνα με τη γλώσσα του παιχνιδιού, «καίγεται». Η αναφορά εδώ, προφανώς, έχει παιγνιώδη χαρακτήρα. Η κοινή λογική δεν συνηγορεί σε τέτοιου τρομολαγνικού χαρακτήρα προϊδεάσεις. Η πολύχρονη αυτή και πολλαπλά –όπως έχει αποδειχθεί– χρήσιμη (παιδευτική, κυρίως) διοργάνωση δεν κινδυνεύει από εσχατολογι- κή καταδίκη. Είπαμε...

Δυο ταινίες μικρού μήκους:Ελληνική κοινότητα Χαϊδελβέργης - Ό Γιώργος από τα Σωτηριάνικα"Το πρωί βλέπεις το θάνατο να κοιτάζει απ' το παράθυρο τον κήπο το σκληρό πουλί και την ήσυχη γάτα πάνω στο κλαδί(...) και το βράδυ στον κινηματογράφο βλέπεις ό,τι δεν είδες το πρωί το χαρούμενο κηπουρό το αληθινό αυτοκίνητο τα φιλιά με το αληθινό ζευγάρι ότι δεν αγαπάει το θάνατο ο κινηματογράφος"Μίλτος Σαχτούρης, "Το πρωί και το βράδυ"Αίθουσα του γεωργικού συνεταιρισμού: γύρω στα 100 άτομα. Ανάμεσα τους ο πρόεδρος της κοινότητας του χωριού, δύο ιερείς, μερικά παιδιά του Λυκείου.Κάτοικοι 1500· στις βουλευτικές εκλογές τα κόμματα της συντήρησης και του κέντρου μάζεψαν το 95% των ψήφων. Στο δημοψήφισμα για τη βασιλεία βγήκαν 800 ΝΑΙ και 400 ΟΧΙ.Η 16 άρα μηχανή προβολής, σχεδόν αχρησιμοποίητη, μεταφέρθηκε τη νύχτα από την αποθήκη εποπτικών οργάνων σχολείου γειτονικού χωριού.Οχτώ ώρες με το λεωφορείο μέσα σε μιαν άνοιξη που δε συγκρατιέται: Αθήνα - Κόρινθος -Αίγιο - Πάτρα - Αμαλιά...