1.Ο Λάκης και η CineticΠολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για την «ελληνική ταυτότητα». Πως κάποιος που διεισδύει στην ουσία της έννοιας, ξεπερνά καπηλείες, ψευδο-πατριωτισμούς, αφέλειες και συναισθηματικές υστερίες. Άλλωστε στη χώρα της υπερβολής, όποιος τολμά να χρησιμοποιήσει σε πρόταση τη λέξη «Ελλάδα», χαρίζεται ή τοποθετείται στην καλύτερη στη συντηρητική παράταξη και ακόμα χειρότερα στους φασίστες. Και είναι κατανοητό για έναν λαό να δουλεύει εγκεφαλικά με σχήματα όπως τα νήπια, αφού για να κατανοήσει πιο λεπτές έννοιες χρειάζεται ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, άρα ουσιαστική καλλιέργεια γνώσεων.Σε αυτό λοιπόν το προγλωσσικό περιβάλλον πρόβαλε ο Λάκης, ωραίος ως Έλλην. Από την αρχή ήταν καχύποπτος στους αυτόκλητα διορισμένους φύλακες της προοδευτικότητας, αλλά προστάτευε –μέσω της cinetic– κάθε φωνή που αντιστεκόταν στα δόγματα. Γιατί αυτό ήταν η cinetic, η εταιρεία που μαζί με τον Τάκη Χατζόπουλο ίδρυσαν. Μια βάση για να μπορέσουν να στηρίξουν αρχικά το τιτάνιο έργο του «Παρασκην...

Παύλος Ζάννας - ΔιαδρομέςΕπιλέγει και σχολιάζει ο Λευτέρης ΞανθόπουλοςΠαύλος Ζάννας, Φεβρουάριος 1988, στο σπίτι του στο Κουκάκι. Σε ένα διάλειμμα των γυρισμάτων, τον φωτογραφίζω. Κοιτάζει τον φακό μετωπικά, όπως συνήθιζε πάντα να κοιτάζει στα μάτια τον συνομιλητή που είχε απέναντι του. Λίγο αργότερα, όταν αρχίσει πάλι το γύρισμα, θα πει στον Τέλη Σαμαντά, που είχε τη δημοσιογραφική επιμέλεια της εκπομπής: "Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι αυτό ακριβώς το παιχνίδι που παίζεται ανάμεσα στο τι είναι σημαντικά και τι ασήμαντο- στο τι ακούγεται και τι ψιθυρίζεται- στο τι πρέπει να ψιθυρίζεται αλλά δεν ψιθυρίζεται - στο τι δεν θα έπρεπε να ακούγεται και όμως ακούγεται δυνατά. Έχω την εντύπωση, πως υπάρχει ένα πρόβλημα κριτηρίων. Τα κριτήρια δεν είναι πια συλλογικά, ο καθένας προσπαθεί να φτιάξει τα δικά του. Χάσαμε τη δυνατότητα να έχουμε έναν κοινό παρονομαστή, πάνω στον οποίο να ζυγίζουμε τις κρίσεις μας...Συναντήθηκα με τον Ζάννα (1929-1989) στα τελευταία χρόνια της ζωής του, στα χρό...