Συζήτηση με τούς: Λευτέρη Ξανθόπουλο- Χρήστο Βακαλόπουλο τον Οκτωβριο 1978.Χρήστος Βακαλόπουλος: Γιατί μια δεύτερη ταινία για τη μετανάστευση, μετά την Ελληνική Κοινότητα Χαϊδελβέργης;Λευτέρης Ξανθόπουλος: Γνώρισα το Γιώργο γυρίζοντας τη Χαϊδελβέργη. Ήταν ο πρόεδρος της Κοινότητας. Ήξερα από την αρχή ότι θα χρειαζόμουν μια δεύτερη ταινία για να συμπληρώσω το θέμα μου. Στη Χαϊδελβέργη εξέταζα το μεταναστευτικό πρόβλημα μέσα από ένα συλλογικό όργανο: την Κοινότητα. Στη δεύτερη χρειαζόμουν την οπτική ενός ατόμου πού ξεκίνησε από το χωριό, πέρασε στην πρωτεύουσα του νόμου, από κει βρέθηκε αστός στη μητρόπολη και τέλος φυγαδεύτηκε στην ξενιτιά - την πορεία δηλαδή ενός μέρους των μεταναστών μας πού κουβαλούν ανακατωμένες όλες αυτές τις επιδράσεις των χώρων που βιώσανε και των τάξεων από τις όποιες πέρασαν. Το σενάριο της ταινίας με το Γιώργο βγήκε μετά από συζητήσεις 2-3 μηνών μαζί του κι από ένα υλικό 15 περίπου ωρών πού μαζεύτηκε στο κασετόφωνο. Στο τέλος υπήρξε απόλυτη συμφωνία ως προς τι...

ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ. ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΣΕΤΕ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΟ DOWNLOAD.Η ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ της Αλίντας Δημητρίου(το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί και την εισαγωγή στο ΛΕΞΙΚΟ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ 1939 - 1992, εκδόσεις Καστανιώτη 1993).Οι αδελφοί Λυμιέρ ανακαλύπτουν τον κινηματογράφο στα τέλη του προηγούμενου αιώνα. Δεκέμβρη του 1895, σ' ένα υπόγειο καφενείο του Παρισιού, γίνεται η πρώτη δημόσια προβολή. Ξετρελαμένοι οι Παριζιάνοι βλέπουν τραίνα να κινούνται, μωρά να τρώνε, αμάξια να τρέχουν. Η αυταπάτη είναι τέλεια. Μια καινούρια μαγεία σκορπάει η σκοτεινή αίθουσα. Το λαϊκό θέαμα του εικοστού αιώνα έχει γεννηθεί. Ζήτω ο κινηματογράφος!Τρία χρόνια αργότερα ο κινηματογράφος έρχεται και στην Ελλάδα. Η πρώτη προβολή γίνεται σε μια αίθουσα της πλατείας Κολοκοτρώνη. Το κοινό της Αθήνας, πιο ευαίσθητο από τους Παριζιάνους, αντιδρά με λιθοβολισμούς, λιποθυμίες και άλλα.Το 1906 γυρίζεται η πρώτη ταινία στην Ελλάδα. Τη χρο...