Είναι πολλοί οι λόγοι για να μνημονεύει κάποιος τον Λάκη Παπαστάθη (https://lakispapastathis.gr) που αποχαιρετήσαμε τον περασμένο Μάρτιο. Διανοούμενος σε συνεχή αναζήτηση της ελληνικής ταυτότητας, συγγραφέας, σκηνοθέτης πολυβραβευμένων ταινιών μυθοπλασίας (Τον καιρό των Ελλήνων, Θεόφιλος, Το μόνον της ζωής του ταξίδιον, Ταξίδι στη Μυτιλήνη), τυπικός εκπρόσωπος της γενιάς και του κινήματος του Νέου Ελληνικού κινηματογράφου, ο Λάκης Παπαστάθης είχε ως «έργο ζωής» τη μελέτη και ανάδειξη του πολιτισμού που παράγεται στην Ελλάδα, ιδίως μέσα από τα ντοκιμαντέρ και τις σειρές ντοκιμαντέρ που δημιούργησε ως παραγωγός ή και ως σκηνοθέτης: Αναζητώντας τη Χαμένη Εικόνα (σειρά με σαράντα δύο επεισόδια 1990-1997), Η Αναβίωση του Αρχαίου Δράματος (έξι ωριαία ντοκιμαντέρ, 1998), πολλά αυτόνομα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, και πάνω απ’ όλα, με βάση την επίδραση που άσκησε τα τελευταία 40 χρόνια, την τηλεοπτική σειρά «κινηματογραφικών» ντοκιμαντέρ υπό τον γενικό τίτλο Παρασκήνιο.Η σειρά ξεκίνησε το Φεβ...

Επί Κολωνώ σκην. Λευτέρης ΞανθόπουλοςΛΕΥΤΕΡΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣΝα και κάποιος που φίλμαρε πραγματικά μια συνοικία. Το γόητρο των μικρού μήκους σώθηκε από μια σαραντάλεπτη παραγωγή του Υπουργείου Πολιτισμού, το επί Κολωνώ του Λευτέρη Ξανθόπουλου, που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού. Σ' όλες του τις ταινίες ο Ξανθόπουλος ενδιαφέρεται πρώτα για τους ανθρώπους και τις ιστορίες που μεταφέρουν και μέσω αυτών των ιστοριών φιλμάρει τους χώρους. Το ντοκιμαντέρ αγγίζει τη μυθοπλασία, τα πρόσωπα γίνονται τοπία. Μια συνοικία της Αθήνας κινηματογραφείται πραγματικά μόνο όταν βρεθεί κάποιος να τη διασχίσει, όπως εδώ ο Θανάσης Σκρούμπελος που ετοιμάζει ένα γεύμα σ' όλη τη διάρκεια της ταινίας. Ο Κολωνός μετασχηματίζεται σε τοπίο της μνήμης κι όπως ξέρουμε η μνήμη πάντα επιλέγει, η μνήμη είναι όπως κι ο κινηματογράφος μια ελεύθερη μυθοπλασία.Η ωραιότερη σκηνή της ταινίας είναι και η πιο αυστηρά ντεκουπαρισμένη: ένας γέρος ζωγράφος δουλεύει κοντά στις αρχαίες σαρκοφάγους, στη μέση ενός φυσικού παράδεισου "...