23ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣΤελικά, το 2000 αποδείχτηκε για το Φεστιβάλ της Δράμαςη καλύτερη χρονιά της δεκαετίας που (με τη σωστή αρίθμηση) κλείνει φέτος.Δάφνες και φρύγανατου Δημήτρη ΧαρίτουΑυτό το περίκλειστο περιβάλλον του χώρου, που κατά κάποιο τρόπο, η μικρή πόλη -σε αντίθεση με τη μεγάλη- επιβάλλει, συγκεντρώνει και συγκροτεί τους ανθρώπους σε ένα φιλικά ομογενοποιημένο σύνολο αλληλοκατανόησης, εκτίμησης και ενθάρρυνσης, με αποτέλεσμα η κάθε είδους μεμψιμοιρία να βαθμολογείται με αμελητέο συντελεστή. Έτσι, π.χ., την περασμένη Παρασκευή το μεσημέρι, που η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών δεξιώθηκε με επιτυχία στους δροσερούς χώρους των νερών της Αγίας Βαρβάρας τους ανθρώπους του κινηματογραφικού χώρου που βρέθηκαν με την ευκαιρία του Φεστιβάλ στη Δράμα, το θέαμα κυρίως των νέων κινηματογραφιστών, της συναδελφικότητας και της εγκαρδιότητας ήταν μοναδικό για τον τόπο μας, όπου τα «πισώπλατα» γνωρίζουν συχνή ευδοκίμηση... Αυτή είναι η μία νίκη, την οποία έχει από χρόνια κερδ...

22ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΔΡΑΜΑΣ (β' ΜΕΡΟΣ)Σπουδαστικές και ΠληροφοριακόΣτο περασμένο τεύχος είχαμε υποσχεθεί ότι θα συμπληρώναμε την περιδιάβαση μας στη φετινή δραμινή διοργάνωση με αναφορά στις σπουδαστικές ταινίες και τις ταινίες του πληροφοριακού τμήματος. Το ευχάριστο είναι ότι και στις δυο αυτές περιοχές υπήρξε ενδιαφέρον υλικό. Ειδικότερα, οι ταινίες των σπουδαστών του εσωτερικού διέθεταν συχνά ένα επίπεδο το οποίο όριζαν (ανεξάρτητα από ταλέντο) η διαφαινόμενη γνώση του αντικειμένου και η προσπάθεια να αφηγηθούν μια ιστορία που να μπορεί να μετατραπεί σε αποδεκτό κινηματογραφικό αποτέλεσμα. Δεν βλάπτει να ξαναλέγεται: στον κινηματογράφο, το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Τα χρόνια των πιονιέρων σκηνοθετών τελείωσαν.του Δημήτρη ΧαρίτουΕπειδή για χρόνια περίσσεψε η (δικαιολογημένη) γκρίνια για την συχνά άθλια εικόνα των ημεδαπών σπουδαστικών ταινιών, να πούμε ότι φέτος παρακολουθήσαμε μία από τις καλύτερες -αν όχι την καλύτερη- χρονιές του δραμινού φεστιβάλ. Εγχώριες κα...